Roosendaalseweg 127

Anno 2001

De huidige woning aan de Roosendaalseweg 127 is van na de 2e wereldoorlog. Daarvoor stond er een oud bouwvallig huis dat omstreeks 1885 gebouwd is. Het was een klein huis met twee vertrekken, een woonkamer en één slaapvertrek van 2.00 x 1.40 m. De eerste bewoner en waarschijnlijk ook de bouwer van het huis was Hendrik van de Wal. Hij was geboren op 3 augustus 1855 in de buurt Huinen, dichtbij de Huinerschool. Zijn ouders waren Hendrik van de Wal en Geertje Bos, die sinds 1860 weer in Huinen wonen, op Roosendaalseweg 123. Op dit adres lezen we meer van hen. Hendrik groeit dus op in de buurt Huinerwal met zijn broer Klaas en zijn zus Metje. Hendrik als oudste van de twee jongens geeft het goede voorbeeld en gaat een vrouw zoeken. Daarvoor hoeft hij niet ver te gaan. Als hij zo af en toe naar dorp gaat komt hij langs de boerderij “Roodengoed”, en ziet daar een dochter die hem wel aanstaat. Maar het is wel een beetje moeilijk, zij is dochter van een gesettelde boer, en hij is maar een arbeidersjongen. Hoe het allemaal verlopen is kunnen we u niet vertellen maar een feit is dat hij in 1885 op 27 jarige leeftijd trouwt met de 26 jarige Aagje Timmer. Aagjes ouders zijn Wouter Timmer en Gerritje Kieft.

   

Omdat Hendrik en Aagje van hun kleine bedrijfje niet bestaan kunnen gaat Hendrik bijverdienen als boerentimmerman. Aagje is al vroeg overleden. In 1908 woont Hendrik alleen met de twee jongste kinderen van 11 en 17 jaar. De oudste twee dochters zijn dan het huis uit. De veestapel bestaat uit 1 pink en 3 schapen Als zijn zoon, jonge Hendrik, opgegroeid is gaat hij zijn vader meehelpen. Heel wat kippenhokken en hooibergen zijn door hen samen gebouwd. Vergunningen kende men toen nog niet. Men kon hen samen gedurig op weg zien. De jonge Hendrik droeg de houten kist met gereedschap op zijn rug. Daar zij beiden een behoorlijke lengte hadden werden ze de bekend onder de naam “de lange Brom”.

Dat zij ook wel van een grapje hielden komt wel uit in het verhaal dat in Huinerwal verteld werd. Zij hadden nog wel wat contacten met Willem van de Heuvel, die de bijnaam Willem Kat droeg. Hendrik wist wanneer ‘de Kat’ jarig was en wilde hem met een cadeau verrassen. Hij had nog een leeg sigarenkistje en deed daar een paar muizen in die hij Willem presenteerde op zijn verjaardag. Hoe dat verder afgelopen is hebben we niet gehoord.

In de oorlogsjaren woont Hendrik alleen in de woning. Hij is ongehuwd en midden veertig. Hendrik is op een droeve wijze aan zijn einde gekomen. Op de dag van de razzia, die veel verwarring teweeg bracht, ging hij met nog andere mannen die van dorp waren komen vluchten mee. Samen zouden ze ergens een schuilplaats zoeken. Toen ze eindje op weg waren moet Hendrik gezegd hebben: “Ik ga nog even terug, want ik ben vergeten de deur op slot te doen”. Het is hem noodlottig geworden, hij viel in handen van de Duitsers. Volgens het gedenkboek van Putten is hij op 29-12-1944 in Veersen bij Meppen overleden. 

Na zijn wegvoering wordt het huis bewoond door Beerd van de Kamp. Ook zouden er nog Canadezen tijdelijk gehuisvest zijn. Na de oorlog wordt het huis op 9 mei 1947 gekocht door Hendrik Brunekreeft jr (geb. 15-1-1920 in Kootwijkerbroek). Hij is een neefje van Hendrik, een zoon van zijn zuster Gerritje. Hij is in de oorlog getrouwd (op 23-09-1943) met Petertje (Peetje) van de Visch (geb. 29 maart 1920 in Nijkerkerveen). Ze betalen 1800 gulden voor het geheel. Als ze er komen wonen hebben ze al twee kinderen (Henk, geb. 23-2-1943 en Rinus, geb. 27-3-1947). Volgens zeggen blijft Beerd van de Kamp nog kleine tijd op de deel wonen als Hendrik en Peetje het huis betrekken. Een paar jaar later wordt de jongste zoon Gerrit geboren (9-4-1952). Het huis is echter bouwvallig, in 1967 wordt het gedeeltelijk gerenoveerd. Maar wel zo dat er nog een kleine deel blijft voor 2 koeien. Tot aan de dood van Hendrik zullen er koeien blijven. In 1997, 4 dagen na zijn 77e verjaardag, komt er op 19 januari vrij plotseling een einde aan zijn leven.

Anno 2001

Na de dood van Hendrik neemt kleinzoon Ben het onroerend goed over. Hij trekt bij zijn Oma in totdat Oma (Peetje van de Visch) haar intrek in de Schauw neemt. Ben is een zoon van Rinus Brunekreeft en Lies Koudijs. In 1998 en 1999 verbouwt hij de woning zeer ingrijpend. De voorgevel wordt vervangen en binnen wordt alles vernieuwd. Ook buiten wordt alles goed aangepakt. In maart 2001 begint hij een eigen bedrijf. Hij verhuurt zichzelf en zijn mini-graver voor het verrichten van graafwerkzaamheden. Daarnaast blijft hij zijn beroep, machinist, uitoefenen

Klik op de vragenlijst grotere versie
Gerritje van de Wal en Hendrik Brunekreeft