Heischoterweg 9

 Voor zover bekend was dit de oudste boerderij van de Huinerwal. Bij de verbouwing rond 1933 waarbij de voorgevel vernieuwd werd kwamen de muurankers te voorschijn met het jaartal 1777. Zoals toen gebruikelijk was had de smid bij het maken van de muurankers de opdracht gekregen om dit jaartal in de ankers te verwerken.

Wie het huis heeft laten bouwen hebben we nog niet kunnen achterhalen en de eerste bewoners ook niet. In de kadastrale Atlas van 1832 komen we Harmen Hendriksen tegen als de persoon die recht van opstal heeft. Hij woont daar wellicht vanaf 1818, het jaar waarin hij trouwde.

Harmen Hendriksen, die later Harmen Hendriksen Kieft gaat heten is in Huinen geboren, maar waar precies is niet bekend. Hij is geboren op 27 oktober 1792. Als hij een vrouw zoekt gaat hij niet ver uit de buurt. Hij vindt haar in de Soestraat een boerderij aan de Vurenboomweg. Zij is een dochter van Wouter Jansen en Hendrikje Gerrits en draagt de mooie naam Angenietje. Ze is één jaar jonger dan Harmen, geboren op 6 september 1791. De familie van Angenietje heeft rond 1812 de naam van Rooselaar aangenomen. Misschien naar de boerderij Rootselaar in Barneveld genoemd. Dat zou goed kunnen, want haar vader Wouter Jansen kwam uit Barneveld. Harmen en Angenietje trouwen op 28 maart 1818. Angenietje komt voor als Angenietje Wouters, maar ook als Angenietje Wouters van Rooselaar

 Klik hier (PDF 8MB) voor de trouwakte van Harmen Hendriksen en Angenietje Wouters.

 Kinderen van Harmen Hendriksen Kieft en Angenietje Roselaar geboren in dit huis. 

Hendrikje Kieft, geb 10-06-1823 in deze woning.

De volgende bewoner is zoon Giesbert die op 5 april 1861 trouwt met Geertrui Brons. Geertrui is geboren in de buurt Gerven op no. 229. Haar ouders zijn Peter Teunissen Brons en Lijsje Aarts. Giesbert heeft in de loop der jaren in Huinerwal een behoorlijk bedrijf opgebouwd, maar met het huis heeft hij niet veel kosten gemaakt.

1863 Twee jaar na zijn huwelijk koopt Giesbert via een openbare veiling twee percelen heidegrond in Halvinkhuizen, volgens de aanduiding in de krant Halvinkhuizerbroek, de percelen M390 en M391.

Een stuk lage veldgrond, dat zal slechte, natte, grond geweest zijn. Waar deze percelen lagen is niet precies bekend. Volgens het bericht liggen de percelen' langs den Huenderwal'.

 1872 Inmiddels zijn er 5 kinderen geboren. Giesbert weet zijn bezit nog verder uit te breiden door de koop van de percelen F1463, F1715 en F1716. Van dit laatste perceel wordt het noordelijke gedeelte verhuurd aan Gijsbert van de Vlag, die ook eigenaar is van het daarop staande 'getimmer'. Dit betreft een huis dat gestaan heeft op grond dat nu behoort aan D. van de Pol, Huinerwal 4. Al met al een totale oppervlakte van ruim 9 ha. Dat was voor die tijd een behoorlijke boerderij. In totaal heeft hij ruim 9 ha grond in bezit.

 1900 Als bijverdienste had de familie in de jaren rond 1900 ook nog een winkeltje aan huis, waarin zij kruidenierswaren verkochten. Na de verkoop in 1909 is het winkeltje vermoedelijk overgenomen door Aalt Geurts, wonende aan de Oude Nijkerkerweg, wat nu nummer 35 is.

1909 Als Giesbert 76 jaar oud is, zijn vrouw overleden is en zijn kinderen geen interesse in de boerderij hebben komt het moment dat het geheel verkocht moet worden. Van meet af aan is de opzet om het in 5 delen te verkopen. Uit de beschrijving van de openbare verkoop blijkt dat door het meebieden van de kinderen, en vooral door de aangetrouwden, geprobeerd wordt een goede prijs te krijgen. Dat lukt dan ook, bij elkaar bijna 5500 gulden. Klik hier voor het verhaal van de verkoop.

 Harderwijcker Courant 17-07-1909

Harderwijcker Courant 21-07-1909

 Harderwijcker Courant

 1909 In november vindt er erfhuis plaats waar alle roerende goederen verkocht worden. Er is geen plaats voor bakkers en slijters.

1909 Hendrik de Vries (nog ongehuwd), misschien op het spoor gezet door zijn oom of door zijn moeder, koopt met behulp van zijn oom Hendrik de Boer het huis met ca 4 ha grond (perceel 1). Het huis verkeerd in een slechte staat. Zijn moeder (Grietje de Boer, 53 jaar en al weduwe) komt dan bij hem inwonen. Ze woont dan ook dicht bij haar broer Elbert. (Zie Heischoterweg 8). Als zij hulpbehoevend wordt, komt zijn broer Cornelis, een vrijgezel die een zwervend bestaan leidt, moeder de Vries (Grietje de Boer) verzorgen. Hij doet dit met geduld en liefde maar als moeder overleden is (maart 1912) gaat Kees zijn zwerversbestaan weer oppakken. Meer info in Myheritage

Twee jaar nadat Hendrik de boerderij betrekt gaat hij trouwen met Liesbeth, een dochter van een ' grote' boer.

Liesbeth Ceelen, nog ongehuwd op de Blarinckhorst.

1911 Hendrik de Vries trouwt met Elisabeth Ceelen. Zij is geboren op de Blarinckhorst, als dochter van Ceel Ceelen en Hendrikje van Donkersgoed. Moderne mensen waren Hendrik en Liesbeth want ze lieten bij hun huwelijk bij akte door de notaris vastleggen dat de langstlevende het vruchtgebruik heeft, levenslang, doch aan hertrouwen toe. Door alle spanningen van de naderende oorlog wordt de verbouwing van het huis wat uitgesteld. Na de oorlog wordt het huis wat opgeknapt en vernieuwd. Alleen de voorgevel en de binnenmuren blijven staan. De achtergevel die van planken was wordt in steen opgetrokken; de zijmuren worden vernieuwd en hoger gemaakt. Ook wordt er dan een bakhuis bijgebouwd.

Vlak voor de tweede wereldoorlog wordt ook de voorgevel vernieuwd. Nieuwe kozijnen worden geplaatst en een steensmuur wordt opgetrokken. Foto is van 1994

In de middenmuur die op de heerd naast de schouw betegeld was met oudere en nieuwere tegels, was aan beide zijden van de schouw een tegeltableau van zes tegels. Aan de ene kant was dit een hond en aan de andere kant was dat een kat. Boven de tableaus was nog een opschrift. De hond zegt tegen de kat: 'Wel bedrog, leeft gij nog' ? En de kat antwoord: 'Ja, verdriet, gelijk gij ziet

Ceel trouwt in 1946 en gaat op de Stationsstraat wonen. Vader Hendrik overlijdt op 75 jarige leeftijd op 26 februari 1953. Dochter Hendrikje sterft een paar maanden later aan de gevolgen van tuberculose. Dan blijven alleen zoon Hendrik en moeder Liesbeth over. In 1960 overlijdt ook Liesbeth op 86 jarige leeftijd, nadat ze de laatste jaren bij zoon Ceel aan de Stationsstraat woonde.

Vader Hendrik, moeder Liesbeth en kinderen Hendrikje, Hendrik en Ceel

Hendrik blijft ongehuwd in Huinerwal wonen. Dankzij de hulp van zijn buren kan hij dit lange tijd volhouden. In 1991 verpacht hij het land aan G.P. Roordink. Zo kan hij het volhouden tot 1994. Dan verhuist hij naar het bejaardenhuis Elim, waar hij op 28 oktober 1996 is overleden.

In het jaar 1994 verkoop Hendrik het huis met een stuk grond aan zijn oomzegger Ceel de Vries, die het huis gaat afbreken en er een nieuwe woning laat neer zetten. Na het overlijden wordt de weg aan de gemeente verkocht. De overblijvende grond wordt dan door koop eigendom van de pachter G.P. Roordink.

De situatie toen Hendrik 1994 naar Elim verhuisde.